ایسنا/مازندران رئیس و تعدادی از اعضای کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس شورای اسلامی پنجشنبه ۱۶ اسفند از محل دفن زباله عمارت شهرداری آمل بازدید کردند.
اعضای این کمیسیون باهدف ساماندهی و مدیریت بحران زباله شهرستان آمل از محل دفن زباله عمارت آمل به عنوان چالش زیست محیطی مهم در این شهرستان محوری مازندران بازدید و برای رفع مشکل دستوراتی ارائه کردند.
مکان دپوی زباله آمل در منطقه عمارت واقع در ۳۰ کیلومتری شهر آمل و در جاده هراز واقع است که بیش از سه دهه محل دفن زباله هشت شهر مازندران است.
شیرابههای ناشی از زباله به آب رودخانه هراز نفوذ و به زمینهای کشاورزی اطراف خسارات جبران ناپذیری وارد کرده است، به نحوی که خطر آلوده شدن آب شرب شهروندان نیز وجود دارد چراکه پساب ناشی از دپوی زباله و تخلیه فاضلاب در سالهای اخیر تا عمق ۱۵۰ متری زمین نفوذ کرده است.
پرونده سایت زباله عمارت آمل پس از سالها بلاتکلیفی و بینتیجه ماندن وعدههای مدیران ادوار مختلف دولتها برای توقف انتقال زباله به این مکان و انتخاب محل جدید انباشت زبالههای شهرستان آمل، با سفر آبان ماه امسال معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست به استان مازندران در کار گروه ملی پسماند مطرح و تصمیم گیری نهایی در این ارتباط صورت میگیرد.
با توجه به روند ساخت سد هراز در نزدیکی و پایین همین سایت زباله، توقف انتقال زبالهها به عمارت در دستور کار قرار گرفته است چرا که انباشت زباله در نزدیکی مخزن و دریاچه پشت سد این نگرانی را بوجود آورده که پس از آبگیری سد هراز شیرابههای عمارت به دریاچه سد نفوذ کند.
به همین دلیل از همان زمانی که مطالعات ساخت سد در حال انجام بود تاکید میشد فعالیت سایت زباله عمارت باید متوقف شود.
پس از آن هم، موضوع جانمایی مکان جدید برای انتقال زبالههای روزانه شهرستان آمل، با وجود تعیین ضرب الاجل ۱۵ روزه آیت الله رئیسی «رییس جمهور شهید» درسال گذشته نیز، زمین مورد نظر که مورد قبول و پذیرش محیط زیست و منابع طبیعی باشد، تاکنون بی نتیجه مانده و مدیریت پسماند شهرستان در این زمینه تاکنون نتوانسته در برابر کوه زباله عمارت توفیقی داشته باشد تا همچنان روزانه بیش از ۱۸۰ تن زباله درمحل عمارت به روش سنتی دفن و انباشت شود.
بازدید از سد هراز
همچنین رئیس و اعضای کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس شورای اسلامی به همراه مدیران کل دستگاه های اجرایی مازندران از روند ساخت سد هراز آمل بازدید کردند.
محمدجواد عسگری در این بازدید از نزدیک در جریان روند ساخت سد، اعتبار مورد نیاز برای تکمیل بزرگترین سد خاکی شمال کشور قرار گرفت.
به گزارش ایسنا، ساخت سد هراز به عنوان یکی از پروژههای مهم آبی کشور و مازندران، سالهاست به دلیل قرارگیری سایت زباله عمارت آمل و خطر نفوذ شیرابه به مخازن آن با یک چالش جدی زیست محیطی مواجه است و این مسئله هویت و نقش این پروژه را در هالهای از ابهام برای مردم و دوستداران محیطزیست قرار داده است.
سد هراز یکی از ابر طرحهای عمرانی مازندران محسوب میشود که در حال حاضر شانزدهمین سال آغاز عملیات اجراییاش را طی میکند و طبق اعلام رسمی شرکت آب منطقهای مازندران حدود ۵۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
این سد که قرار است وظیفه تامین آب زراعی و کشاورزی ۱۰۰ هزار هکتار از اراضی کشاورزی استان در ۱۴ شهرستان و ۵۰۰ روستا را بر عهده داشته باشد، طبق پیشبینیها با ظرفیت ۶۵۰ میلیون متر مکعبی فعال خواهد شد.
اگر چه تخصیص قطره چکانی اعتبارات یا لزوم ساخت راه جایگزین برای بخشی از جاده هراز که تحت تاثیر سد قرار میگیرد و عامل کندی اجرای این طرح بزرگ اعلام شده است، اما سد هراز از معضلی جدی و خطرناک رنج میبرد که آن هم وجود دفنگاه زباله شهرستان آمل به نام «عمارت» با قدمتی ۴۰ ساله در همسایگی دیوار به دیوارش است.
عمارت زبالهای که طبق گزارشهای رسمی مسئولان محیط زیست در حال حاضر نیز سالانه حجم قابل توجهی از شیرابه را به رودخانه خروشان هراز روانه میکند.
از سوی دیگر تنش آبی و خشکسالی در دشت ۱۱۰ هزار هکتاری «هراز» که نیمی از زمینهای برنجکاری مازندران را شامل میشود در حالی است که به اعتقاد کشاورزان منطقه غفلت و کم توجهی به تامین اعتبار برای سرعت بخشیدن به ساخت سد هراز پس از گذشت حدود ۱۶ سال از آغاز عملیات این طرح مطرح است.
بررسی تاریخی نشان میدهد که کم آبی در مازندران در گذشتههای دور بیشتر در مناطق شرقی و آن هم اواخر مرداد رخ میداد، اما اینکه خشکسالی و کم آبی از سه سال گذشته به دشت ۱۱۰ هزار هکتاری هراز با رودخانه پر آب روان در آن منطقه آن هم در فروردین از فصل بهار نمود پیدا کند، وضعیتی که علاوه بر این که تهدید جدی علیه کشاورزی استان محسوب میشود، این سوال از سوی کشاورزان منطقه مطرح است، چرا پس از گذشت سه دهه از مطرح شدن سد هراز، هنوز شاهد توقف و کندی اجرا این طرح مهم هستیم.
کشاورزان مازندران به خصوص شالیکاران دشت هراز در حالی از وضعیت کندی ساخت سد هراز و رخنه خشکسالی به پرآبترین منطقه استان نگران هستند و گلایه دارند که سال حسرت مهار روان آب این رودخانه با متوسط سالانه یک میلیارد مترمکعب به هرز وارد دریای خزر می شود را میخورند.
انتهای پیام