درگیری ۶۰ درصد گستره جغرافیایی استان سمنان با بیابانزایی زیاد و خیلی شدید
ایسنا/سمنان معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان بیابان در استان سمنان قریب ۶۰ درصد گستره جغرافیایی این استان درگیر بیابانزایی زیاد و خیلی شدید است.
علی ترابی در گفت‌وگو با ایسنا از سمنان به عنوانی استانی خشک و کم‌آب نام برد و اظهار کرد: با توجه به شرایط خاص استان در حوزه پیشروی کویر و بیابان باید برای مقابله با این پدیده برنامه‌ریزی مناسبی صورت گیرد.
وی به روند رو به رشد بیابانزایی در استان و کشور پرداخت و تصریح کرد: کارشناسان حوزه اقلیم و بیابان معمولا شدت بیابانزایی را در گستره‌های جغرافیایی در چهار سطح «خیلی شدید، زیاد، متوسط و کم» تقسیم‌بندی می‌کنند که بر پایه همین مطالعات ۵۹ درصد استان درگیر بیابانزایی خیلی شدید و زیاد است.
ترابی با بیان اینکه بیش از ۴۶ درصد از کل استان درگیر بیابانزایی خیلی شدید است، ادامه داد: این گستره پهناور که دربرگیرنده اراضی فاقد پوشش گیاهی است عمدتا در مناطق جنوبی استان قرار دارد.
این کارشناس ارشد حوزه بیابان از وجود شدت بیابانزایی زیاد در سطحی معادل ۱۳ درصد از گستره این استان خبر داد و افزود: این مناطق با شدت بیابانزایی زیاد نیز عمدتا در مناطق حاشیه کویر، نوار جنوبی استان و همچنین در برخی مناطق کالپوش ، فرومد، غرب ایوانکی و … قرار دارند.
وی عنوان کرد: همچنین سطحی معادل ۳۷ درصد از کل گستره استان نیز در ذیل مناطق با شدت بیابانزایی متوسط تقسیم‌بندی می‌شود.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان خاطرنشان کرد: براساس تقسیم‌بندی‌های انجام شده در این پژوهش انجام شده تنها چهار درصد از اراضی استان با شدت بیابانزایی کم روبرو است و همین گویای شرایط بیابانی حاکم بر گستره جغرافیایی استان است.
وی با بیان اینکه این منطقه عمدتا در مناطق شمالی استان واقع شدند اضافه کرد: اصلی‌ترین عوامل موثر در بیابانزائی در این محدوده حدودا چهار درصدی بیشتر ناشی از تخریب پوشش گیاهی به واسطه دامداری و چرای بی‌رویه دام و همچنین ناشی از پدیده شیب زیاد اراضی است.
ترابی با اشاره به اینکه پدیده بیابانزایی معمولا ناشی از دو عامل طبیعی و انسانی است خاطرنشان کرد: تخریب پوشش گیاهی و تخریب دو عامل بسیار مهم خاک و آب به واسطه اثرگذاری عوامل انسانی از مهمترین دلایل بروز پدیده بیابانزایی است و معمولا این تخریب‌ها از متاثر از دلایل متفاوتی همچون بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آبی زیرزمینی، چرای بی‌رویه، ورود دام فراتر از ظرفیت به مناطق، قطع درختان و آسیب به اراضی جنگلی و مرتعی، بوته‌کنی، توسعه کشاورزی در اراضی غیر مستعد و مناطق کم آب، رویکرد سنتی به آبیاری و باغداری و… است.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان با اشاره به کویری بودن بخش‌های زیادی از این استان گفت: بیش از ۲/۵ میلیون هکتار از گستره ۹.۷ میلیلون هکتاری استان فاقد پوشش گیاهی و دارای اقلیم خشک و فراخشک است. ضمن اینکه بخش وسیع دیگری از گستره استان نیز دارای پوشش گیاهی کم و ناچیزی است.
وی با اشاره به اهمیت احیای سفره های زیرزمینی و پرهیز از پیشروی بیشتر بیابان بر ضرورت توجه بیش از پیش مسوولان به طرح های آبخیزداری تاکید کرد و گفت: کمک به توسعه و افزایش سطح جنگل های دست کاشت، توجه بیشتر به اصلاح الگوی کشت، اجرای طرح های بیابانزدایی، نهال کاری و…می تواند به کاهش مخاطرات در این بخش کمک کند.
انتهای پیام